- ἐλάττονα
- ἐλάσσωνsmallerneut nom/voc/acc comp pl (attic)ἐλάσσωνsmallermasc/fem acc comp sg (attic)
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
ἐλάττονα
Look at other dictionaries:
τοὐλάττονα — ἐλάττονα , ἐλάσσων smaller neut nom/voc/acc comp pl (attic) ἐλάττονα , ἐλάσσων smaller masc/fem acc comp sg (attic) ἐλάσσονα , ἐλάσσων smaller neut nom/voc/acc comp pl ἐλάσσονα , ἐλάσσων smaller masc/fem acc comp sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐλάττον' — ἐλάττονα , ἐλάσσων smaller neut nom/voc/acc comp pl (attic) ἐλάττονα , ἐλάσσων smaller masc/fem acc comp sg (attic) ἐλάττονι , ἐλάσσων smaller dat comp sg (attic) ἐλάττονε , ἐλάσσων smaller nom/voc/acc comp dual (attic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Hymettus — This article is about the mountain. For the suburb of Athens, see Ymittos. Hymettus Mount Hymettus from the east Elevation … Wikipedia
Hymette — 37° 57′ 00″ N 23° 47′ 00″ E / 37.95, 23.7833 … Wikipédia en Français
Hymettus — Hymette Hymette Géographie Altitude 1 026 m, Evzonas Massif … Wikipédia en Français
CATARACTAE seu CATARRACTAE — Graece Καταῤῥάκται, aves Diomedeae, apud Plinium, l. 10. c. 44. Nec Diomedeas praeteribo aves: Iuba cataractas vocat et eis esse dentes oculosque igneô colore, coetera candidas tradens. Sed non proprium hoc ullius avis, verum omnium praedatricium … Hofmann J. Lexicon universale
SYRACUSAE — I. SYRACUSAE locus in edito singularis Augusti, quem Τεχνόφυον Graece vocare solitus est. Casaub. ad Capitolin. in Pertinace, c. 11. II. SYRACUSAE ques SYRACUSSAE Theocrito, prius Ortygia, urbs Siciliae amplissima, in ora ad ortum, inter Catinam… … Hofmann J. Lexicon universale
THESTORIDES — Ludimagister, sibi datam ad Homero (quem hospitiô exceperat) ἐλάττονα, i. e. Minorem, Iliadem pro sua venditavit, teste Herodotô in Vita Homeri: inter Cyclicos Sctiptores recesitus. Vide Salmas. ad Solin. p. 853. et surpa, vib de Cyclos Epico,… … Hofmann J. Lexicon universale
οίος — (I) οἶος, οἴα, ον, επικ. τ. θηλ. οἴη, κυπρ. τ. οἶFος (Α) 1. μόνος, χωρίς συνοδεία, ολομόναχος («ὅν ῥα συβώτης αὐτὸς κτήσατο οἶος ἀποιχομένοιο ἄνακτος, νόσφιν δεσποίνης», Ομ. Οδ.) 2. μοναδικός στο είδος του, εξαίρετος 3. (το ουδ. ως επίρρ.) οἶον… … Dictionary of Greek
